.

سخنرانی وزیر امور خارجه ایران در نشست عالی‌رتبه شورای امنیت سازمان ملل متحد

آقای دکتر حسین امیرعبداللهیان روز پنج شنبه 30 فروردین ماه 1403، در نشست عالی رتبه شورای امنیت سازمان ملل متحد با موضوع «وضعیتِ خاورمیانه، شامل مسأله فلسطین» شرکت و سخنرانی نمود.

سخنرانی آقای دکتر حسین امیرعبداللهیان

وزیر امور خارجه جمهموری اسلامی ایران

در نشست عالی‌رتبه شورای امنیت ملل متحد

در خصوص ((وضعیتِ خاورمیانه، شامل مسأله فلسطین))

  30 فروردین 1403 – نیویورک

 

بسم الله الرحمن الرحیم

آقای رئیس،

طی ماه ‌های گذشته، شورای امنیت نشست‌های متعددی را برای رسیدگی به جنایاتِ جنگیِ ترکیبی و نسل کشی رژیم اسرائیل در غزه برگزار کرده که علیرغم تصویب یک قطعنامه و سه بیانیه مبنی بر درخواست توقف فوری جنگ و ارسال همه‌جانبه کمک به مردم، «هیچ نتیجه عملی» - تکرار می‌کنم - «هیچ نتیجه عملی» نداشته است.

طی همین مدت، دیوان بین‌المللی دادگستری نیز دو قرار موقت الزام‌آور صادر کرده که اجرای کامل آنها «عملاً» و حداقل، مستلزم قطع کامل حملات اسرائیل و باز شدن تمام راه‌ها از جمله مسیرهای زمینی برای کمک‌رسانی است.

در همین مدت، رژیم اسرائیل با وحشی‌گری تمام به کشتار و تخریب ادامه داده که شهادت بیش از ۳۴ هزار نفر غیرنظامیِ فلسطینیِ که اکثر آنها زن و کودک اند و مجروح شدن دهها هزار نفر ، جابجایی اجباری جمعیت غزه، و تخریب عامدانه بیش از 70 درصد مناطق مسکونی و زیرساخت‌ها شامل بیمارستان‌ها، مساجد و کلیساها، مراکز آموزشی و اماکن تاریخی و فرهنگی، هدف قرار دادن کاروان‌های امدادرسانی و امدادرسانان و کشتار امدادگران آشپزخانه مرکزی جهان تنها بخشی از آثار ویرانگر آن است.

آقای رئیس

حمله موشکی اول آوریل رژیم تروریست اسراییل به ساختمان سفارت کشورم در دمشق، نشان داد که این رژیم حتی در نقض اصل بنیادین مصونیت افراد و اماکن دیپلماتیک و نادیده انگاشتن کنوانسیون‌های شناخته شده وین تردید نمی‌کند. همانگونه که اکثر اعضای شورای امنیت در نشست دوم آوریل این نهاد اعلام کردند، این حمله نقض آشکار منشور ملل متحد، حقوق بین‌الملل و کنوانسیون‌های وین بوده و بنابراین قویاً محکوم است.

شورای امنیت طی ماه‌های گذشته به درخواست‌های رسمی و مکرر ما برای جلوگیری از حملات بیشتر رژیم اسرائیل به منافع، و مستشاران رسمی نظامی ضد تروریسم ایران در سوریه هیچ واکنش و اقدامی انجام نداد، متأسفانه این شورا به خاطر رفتار کاملاً غیرمسئولانه آمریکا، انگلیس و فرانسه، در واکنش به این حمله مطلقاً غیرقانونی نیز حتی از صدور یک بیانیهِ محکومیتِ صرف هم عاجز ماند!

آقای رئیس،

هیچ دولتی -- تکرار می‌کنم -- «هیچ دولتی» در مقابل چنین حمله موشکی گستاخانه و جدی به سفارت کشورش، که یکی از نمادهای حاکمیت آن بشمار می‌رود، و همچنین کشتار (و به شهادت رساندن) ماموران قانونی و رسمی و دیپلماتیک خود هرگز ساکت نمی‌نشیند. جمهوری اسلامی ایران که برای جلوگیری از گسترش دامنه درگیری، تا همین اواخر نیز در برابر سایر حملات تروریستی موشکی رژیم اسرائیل با ملاحظات منطقه و فرصت دادن به نقش سازمان ملل ، خویشتنداری قابل‌توجهی نشان داده بود، وقتی با مشاهده ادامه چراغ سبز کاخ سفید به تداوم جنایات رژیم اسراییل و در نتیجه تداوم انفعال شورای امنیت در جلوگیری از حملات رژیم اسرائیل مواجه شد، دیگر به هیچ وجه نمی‌توانست در برابر حمله به سفارت و تعرض به حاکمیت خود، صبر پیشه کند.

بنابراین، حمله نظامی 13 آوریل ایران:

اول، کاملاً ضروری بود چون ایران گزینه دیگری جز آن نداشت؛

دوم، ابتدای به ساکن نبود بلکه در پاسخ به یک سلسله جنایات و حملات موشکی رژیم اسرائیل به منافع ایران بویژه به سفارت ما در سوریه انجام شد؛

سوم، در استیفای حق دفاع مشروع ایران تحت حقوق بین‌الملل صورت گرفت؛

چهارم، با رعایت معیار عدم تعرض به افراد و اماکن غیرنظامی انجام شد؛

و پنجم، صرفاً بر دو پایگاه نظامی رژیم اسرائیل که در حمله به سفارت ما استفاده شدند، متمرکز گردید. بنابراین از نظر گستره و ضرورت‌های نظامی نیز محدود و متناسب بود. همچنین، از آنجاکه کاملاً معلوم بود برخی حامیان رژیم اسرائیل که شریک مطلق کشتار مردم در غزه هستند، حتماً به آن رژیم در تلاش برای خنثی‌سازی حمله ایران کمک خواهند کرد، لذا دفاع مشروع به گونه ای انجام شد تا نیل به هدف تضمین گردد. طراحی سنجیده٬ دقیق و حاوی پیام اقدام ما در حمله محدود و حداقلی نیروهای مسلح کشورم در چارچوب حقوق بین الملل و دفاع مشروع و خسارات وارده به اهداف مشخص نظامی و عدم تعرض به مناطق غیر نظامی، درستی این ارزیابی و متناسب بودن حمله و البته اصابت دقیق آن به هدف را تضمین کرد.

آقای رئیس

تأکید می‌کنم: اکنون دفاع مشروع و اقدام متقابل و متناسب ایران پایان یافته است. بنابراین، باید رژیم اسرائیل وادار گردد از تکرار هرگونه ماجراجوئی نظامی افزونتر علیه منافع ایران دست بردارد. مسلماً، در صورت هرگونه استفاده رژیم اسرائیل از زور و تعرض به منافع ایران، جمهوری اسلامی ایران نیز در استیفای حق ذاتی خود در دادن پاسخ آنی، قاطع و قوی به آن و پشیمان ساختن قطعی و کامل این رژیم لحظه‌ای تردید نخواهد کرد. این تصمیمی تغییر ناپذیر است.

 

می خواهم از نیویورک و با صدای بلند روشن سازم که ایران همواره بخش مثبت تحولات منطقه، در   تثبیت صلح و امنیت پایدار و از جمله مبارزه با تروریسم بوده است. ما در تحقق حداکثری امنیت ملی و منافع کشور و امنیت جمعی منطقه حساس غرب آسیا  با هیچ طرفی تعارف نخواهیم داشت. شورای امنیت باید رژیم سرکش و یاغی اسراییل را  مهار و ریشه جنگ و نسل کشی در غزه را فورا پایان دهد.

می خواهم به شما یادآوری کنم آقای رئیس اطمینان می دهیم که جمهوری اسلامی ایران به ارتقای صلح و ثبات منطقه متعهد  خواهد ماند.  در واقع، زمانی که در مورد امنیت پایدار و ثبات منطقه و مقابله با تروریسم صحبت می‌کنیم، نمی‌توان به نقش بسیار تاثیر گذار و برجسته سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مبارزه با تروریسم اشاره نکرد. نمی‌توان از فداکاری سرداران و فرماندهان آن، بویژه سرلشکر قاسم سلیمانی، سردار زاهدی و رحیمی و همراهان که در حمله موشکی اخیر رژیم اسرائیل در سفارت ایران در سفارت دمشق به شهادت رسیدند، تجلیل نکرد.

بی تردید فداکاری سردار سلیمانی و سپاه پاسداران در بازگرداندن آرامش به منطقه و در کمک به دولت و مردم عراق و سوریه زبانزد همگان است.

در این چارچوب مستشاران نظامی ضد تروریسم ایران با قدرت به تلاش خود برای نیل به امنیت پایدار منطقه ادامه خواهند داد.

 

آقای رئیس،

جنایات رژیم اسرائیل در غزه و کرانه باختری و سایر مناطق فلسطین اشغالی و نیز حملات آن به برخی  کشورهای منطقه بیانگر چند واقعیت انکارناپذیر است:

اول) حملات نظامی‌گسترده این رژیم اسرائیل دارای تمامی عناصر مادی و معنوی جنایت تجاوز، جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و جنایت نسل‌کشی بوده و بنابراین موجب مسئولیت بین‌المللی رژیم و متحدین آن و مستلزم محاکمه و مجازات همه آمران، عاملان و حامیان ارتکاب آن جنایات است.

دوم) رژیم اسرائیل، با اتکاء به حمایت دولت آمریکا و برخی متحدین خود، برای پیشبرد سیاست‌ آپارتاید، پاکسازی قومی و نسل‌کشی و حتی توسعه دامنه جنگ، هیچ خط قرمزی را مراعات نمی‌کند.

سوم) آمریکا و برخی کشورهای غربی، عامل اصلی ممانعت از تلاش‌های جدی جهانی از جمله در این شورا برای برقراری آتش‌بس فوری و دائم در غزه و جلوگیری از پذیرش عضویت کامل دولت فلسطین در سازمان ملل و عدم همراهی با صدور بیانیه شورا در حمایت از کنوانسیون‌های شناخته شده وین و اصل تعرض ناپذیری اماکن دیپلماتیک به شمار می روند.

چهارم) ذات و ماهیت رژیم اسرائیل مبتنی بر تجاوز، اشغال، ترور و نسل‌کشی است. لذا تمامی اقدامات گذشته آن نظیر مذاکرات به اصطلاح صلح، انعقاد پیمان ابراهیم و عادی‌سازی روابط نیز نه تنها صلح طلبانه نبوده بلکه ذاتاً و کاملاً فریبکارانه و در نتیجه فاقد هر گونه نتیجه عملی جهت تحقق حقوق ذاتی ملت فلسطین بوده است.

پنجم) تحولات و مقاومت غزه و کرانه در شش ماه گذشته بار دیگر ثابت کرد، از بین بردن مقاومت فلسطین و حماس، به عنوان یک حرکت آزادیبخش در مقابل اشغالگر، توهمی‌بیش نیست. حمایتِ همه ملل منطقه و آزادی‌خواهان جهان از مقاومت ستودنی ملت فلسطین نیز ثابت کرد که این ملت در تحقق این حق ذاتی خود تحت حقوق بین‌الملل اصلاً تنها نیست. اسرائیل یک دولت مشروع نیست، فقط یک قدرت اشغالگر است و گذشت زمان نیز هرگز به قدرت اشغالگر مشروعیت نمی‌بخشد.  چرا که بر مبنای اصول شناخته شده حقوق بین الملل، وضعیت اشغال یک سرزمین موقتی است حتی اگر دهه‌ها بطول انجامد.

ششم) اقدامات بی‌ثبات‌کننده تل‌آویو در منطقه، تهدیدی واقعی برای صلح و امنیت بوده و جلوگیری از این روند نیز یک ضرورت فوری و قطعی است؛ موضوعی که اصولاً وظیفه ذاتی شورای امنیت به‌شمار می‌رود.

 

آقای رئیس؛

ضمن قدردانی از تلاش‌های مثبت دبیرکل سازمان ملل در حمایت از حقوق مردم فلسطین، ج.ا.ایران همصدا با بسیاری از دولت‌ها و کشورهای جهان، از این شورا می‌خواهد با مد نظر قرار دادن وخامت بالا، گستره وسیع  و آثار منفی و سهمگین جنگ و نسل‌کشی در غزه و با هدف متوقف کردن خطر واقعی گسترش دامنه جنگ، و نیز پیامدهای راهبردیِ زیانبار و گسترده آن بر صلح و امنیت، در این شرایط حساس، مسئولیت خود را جدی گرفته و از تمامی اختیارات و ظرفیت‌های موجود برای توقف فوری حملات جنایتکارانه رژیم اسرائیل در غزه و از جمله رفح، تمرکز ویژه به ارسال کمک‌های بشردوستانه کافی، واداشتن رژیم اسراییل به عقب نشینی از سراسر غزه و تبادل اسرای دو طرف استفاده کند تا همگان شاهد بازگشت امنیت و آرامش به منطقه، از سواحل مدیترانه تا دریای سرخ باشیم. به یاد داشته باشیم، امنیت منطقه، امنیت جهان و امنیت همه ماست،

 

قویاً از شورای امنیت انتظار می‌رود با تصویب یک قطعنامه جامع، قاطع و تحت فصل هفتم منشور ملل متحد، نسبت به این موارد اقدام کند:

۱- برقراری آتش‌بس فوری، کامل، بی‌قید و شرط و دائم در تمام مناطق غزه از جمله  در رفح؛ و حتی کرانه باختری

۲- رفع کامل محاصره انسانی غزه؛

۳- تبادل انسانی اسرا؛

۴- موظف ساختن رژیم به خروج فوری، کامل و غیرمشروط تمامی نیروهای نظامی و ادوات و تجهیزات آنها از غزه و ضرورت بازگشت امن مردم به مناطق و اماکن خود؛

۵- اعمال تحریم جامع و فوری تسلیحاتی علیه رژیم اسراییل ؛

۶- حمایت از قرار موقت الزام آور دیوان بین الملل دادگستری و فراهم ساختن زمینه محاکمه و مجازات تمامی آمران، عاملان و حامیان جنایات اسرائیل به دلیل ارتکاب نسل‌کشی، کشتار هدفمند خبرنگاران، کارکنان نهادهای مردمی خدمات رسانی، کاربرد مکرر سلاح های غیرمتعارف از جمله بمب های فسفری و تهدید مکرر مقامات رژیم اسراییل به استفاده از بمب هسته ای در غزه ؛

 

آقای رئیس

مایلم مجدداً تأکید کنم که ریشه بحران خاورمیانه در اشغال سرزمین تاریخی فلسطین نهفته است. جمهوری اسلامی ایران از عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل حمایت کامل می‌کند. حل جامع، عادلانه و دائمی آن نیز به فراهم آوردن زمینه لازم برای تحقق کامل و آزادانه حق مسلم ملت فلسطین در تعیین سرنوشت خویش از طریق برگزاری یک رفراندوم، میان همه ساکنان اصیل فلسطینی شامل مسلمان، مسیحی و یهودی با کمک سازمان ملل و ایجاد دولت فراگیر، تاریخی و مادری فلسطین به پایتختی قدس شریف است.

 

 

سخنانم را با شعری عالمگیر از سعدی شاعر بزرگ ایرانی به پایان می‌برم، شعری که بر روی فرش اهدایی بافت ایران بر دیوار ساختمان سازمان ملل نقش بسته است، همان فرش ایران که نماد صبر راهبردی، علم، هنر و اقتدار ایران و همه ایرانیان در سراسر جهان است:

 

بنی آدم اعضای یکدیگرند     که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار      دگر عضوها را نماند قرار

 

سپاسگزارم، آقای رئیس.